Gedachten zijn geen feiten

1 Februari 2017……….Het is inmiddels alweer zes weken geleden dat ik mijn laatste blog geplaatst heb. Dat heeft een reden. Na de drukke (maar gezellige) maand december, is januari voor mij meestal een maand van ”bijkomen”. Mijn lichaam roept om rust en dat wil ik het uiteraard ook geven. Misschien is het karma, ik weet het niet, maar de griep kwam begin januari op bezoek. (Verplichte rust dus) Met de gedachte van, dat ziek ik wel even uit, kroop ik onder de wol met een kruik (lees: elektrische deken…haha), thee en beschuit. Echter……de griep was niet van plan om te vertrekken na een week en bleef nog eens twee weken.

Daar had ik niet op gerekend! Dat stond niet op mijn agenda! Ik kan toch niet zo lang in bed of op de bank blijven liggen! Ik moest mijn gezin verzorgen! Ik moest dit en ik moest dat! Zomaar wat gedachten die in mijn hoofd zaten. Door deze gedachten te horen en ernaar te luisteren voelde ik me nog ellendiger. Na een paar dagen kwam ik tot inzicht dat ik moest stoppen om naar die gedachten te luisteren. Ze voegden niets toe aan mijn welzijn en ik moest gewoon aan de griep toegeven. Alleen dat feit al, maakte me rustiger. Ik probeerde het uit de positieve kant te bekijken. Mijn lijf kreeg nu toch echt de rust wat het verdiende, na die drukke maand december. Ik heb zelfs een paar dagen nadat de griep was vertrokken, een paar uur geshopt met mijn vriendin! Nou geloof me, dat was heel wat jaren geleden. En ik heb genoten! Genoten van het feit dat ik er “gewoon” eens een dag goed aan was!!

Zo zie je maar weer, gedachten zijn geen feiten, gedachten zijn niet waar. Ze komen daarboven dat hoofd binnen en wij gaan als het ware, er meteen een label aan hangen. We vinden of verwachten  iets van die gedachten. Dat gegeven alleen al, geeft al spanning. Want iets moeten we er mee, denken we. ……….Nee, dat hoeft dus niet. We hoeven niet van iedere gedachte iets te vinden of te verwachten.

Voor mij is dit een moment om te zeggen hoe mooi en ontspannend een meditatie je hierbij kan helpen. Immers, bij mediteren laat je je gedachten voorbij komen, je doet er niets mee. Je vindt of verwacht er niets van en dat geeft ontspanning. Probeer maar eens een dag om alle gedachten die binnenkomen bij je, op te schrijven. Ga er dan ’s avonds eens op je gemak naar kijken en stel bij iedere gedachte, vooral die waarvan jij vindt dat ze waar zijn, de vraag: ‘Is dit waar?” In alle open -en eerlijkheid. Je zult zien dat veel van de opgeschreven gedachten niet waar zijn.

Of probeer de volgende oefening eens:

Ga zitten op een stoel, doe je ogen dicht en neem een paar diepe ademhalingen. Je ademt in door de neus en ademt rustig uit door de mond. Doe dit tien keer en volg hierbij met je gedachten je ademhaling. Ga dan met je gedachten naar je voeten en ontspan je voeten. Ga dan met je gedachten naar je onderbenen en ontspan je onderbenen. Zo ga je door tot en met je kruin. Je ontspant bewust je hele lichaam. Je zult merken dat “het denken” op de achtergrond raakt.

Als je lichaam geheel ontspannen is, sluit je op een zachte manier af, door een mooie glimlach op je gezicht te laten verschijnen. Doe langzaam weer je ogen open en je bent weer terug in de ruimte waar je je bevindt.

Nu je afgesloten hebt, zal je meteen merken dat gedachten weer op gang komen. Dit is het moment dat je je weer even bewust van je lichaam maakt. Voel het verschil met daarnet. Heel veel spieren zijn toch weer aangespannen. De ontspanning is weg…..

“Het denken” kan je dus niet alleen mentale spanning, maar ook fysieke spanning brengen. Soms zelfs zo erg dat je er over– spannen van raakt. Door o.a. meditatie kun je leren hoe niet naar die gedachten te luisteren. Laat ze binnen komen, maar verwacht of vindt er niets van. Als je dat eenmaal doorkrijgt ga je denk ik anders naar je gedachten, en vooral hoe je over jezelf denkt, kijken. Probeer het eens!

Lieve groet,
Monique

(foto voorkant: Helga van Mullekom)