Storm in mijn hoofd…

Ik denk dat dit de meest toepasselijke titel is voor hoe ik me op dit moment voel. Mijn gedachten maken overuren en het lijkt of ik er niks aan kan doen. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Om gek van te worden!
Wat zou het toch fijn zijn als je deze storm aan gedachten met een schakelaar uit kon zetten! Maar helaas, dat gaat niet. Dus ik moet er maar mee zien te dealen.
Zo erg als nu heb ik het toch al lange tijd niet meer gehad. Het herinnert me er ook weer aan dat het niet altijd even makkelijk is om volledig in het hier en nu te zijn en alles maar te laten ‘zijn’.
Wel zie ik ook hier weer een grote verandering met toen ik pas begon met Mindfulness. Toentertijd liet ik me echt nog compleet meevoeren in deze storm. Ik was ‘weerloos’ en had er geen controle over. Terwijl ik er wel telkens hard tegen bleef vechten.
Nog steeds lijkt het met momenten dat ik er geen controle over heb. Op zich is dat ook wel zo. Maar… ik heb nu wel meer controle over hoe ik ermee omga.
Die storm in mijn hoofd is er nu eenmaal. Maar, hoe harder ik probeer om deze te laten verdwijnen, hoe erger het wordt. Dat is iets wat ik door de jaren heen wel ervaren heb.

Prettig is het niet en ik verlang ook echt wel naar rust. Maar het heeft geen zin om dit na te jagen.
Ik probeer deze gedachte-storm er ‘gewoon’ te laten zijn. Uiteraard laat ik me echt nog wel regelmatig hierin meevoeren, maar wanneer ik dit opmerk, pak ik dit op ’n vriendelijke, niet oordelende manier weer terug op. (Ow, daar ga ik weer! Goed opgemerkt en nu weer terug…)

Wat mij daarbij ook goed helpt, is om mijn gedachten als een wilde zee te visualiseren. Golven komen en gaan. Ik kan heel hard proberen om tegen de stroom in te zwemmen, maar dit gaat me niet lukken. Wanneer ik me hieraan ‘overgeef’, word ik meegevoerd en kom ik uiteindelijk weer op het rustige strand terecht.
Dit ‘overgeven’ hieraan doe ik voornamelijk door zo vaak als ik eraan denk even een ademhalingspauze in te lassen. Even mijn focus híerop te leggen.

Ook neem ik deze gedachten niet meer altijd voor waar. Vaak ook nog wel, maar dan probeer ik me voor te houden dat deze gedachten gebaseerd zijn op het verleden en op de toekomst en maar weinig te maken hebben met het nu. Dit ‘inzicht’ wil vaak helpen. Steeds minder bepalen mijn gedachten mijn stemming.
Het is makkelijk om me hierin mee te laten sleuren en het kost best wel wat standvastigheid en opmerkzaamheid om dit níet te laten gebeuren.

Ik ben er nog lang niet, maar ik merk wel dat ik hierin al stukken verder ben dan bijv. een jaar geleden. Dit zorgt dat ik het gevoel krijg veel meer in balans te zijn.

Liefs, Lysanne

“You can’t stop the waves, but you can learn to surf.”
~Jon Kabat-Zinn~