Experiëntiële vermijding

Vorige week schreef ik over de storm in mijn hoofd. Helaas is deze storm nog niet gaan liggen en raast hij nog onvermoeid verder.
Hoewel ik het nog steeds over me heen probeer te laten komen, het er zonder oordelen te laten zijn, merk ik dat ik het er steeds moeilijker mee heb.
Zoals ik al eerder schreef, zit ik momenteel nog steeds in een situatie waar ik het erg moeilijk mee heb. Een situatie waar ik ‘geen’ grip op heb en al helemaal geen invloed. Alleen hiervan ervaar ik al veel pijn, verdriet en allemaal andere storende emoties. Mijn (negatieve) gedachtenstorm is dan ook niet helpend en vreet alleen maar meer energie van me. Bewust én onbewust raast het maar door in mijn hoofd en de emoties spelen nu toch wel regelmatig op. Ik heb er nu echt last van.

Het ziet er niet naar uit dat deze situatie snel veranderen zal. Ik realiseer me dat we nog een lange weg te gaan hebben, waarbij we vooral veel geduld zullen moeten hebben.
Ik merk dat het momenteel niet zo goed met me gaat. Als ik niet praktisch met dit alles bezig ben, ben ik wel aan het malen en piekeren. Mijn hele energie gaat op aan deze psychische strijd. Het begint nu toch wel mijn stemming te beïnvloeden en ik weet dat dit totaal zinloos is.
Tijd om hier iets aan te doen…

Tijdens de ACT hebben we het gehad over experiëntiële vermijding.
“Experiëntieel betekent letterlijk ervaren. We vermijden te ervaren wat zich aan ons voordoet….“ (Bron: Voluit Leven – Ernst Bohlmeijer & Monique Hulsbergen)

Om te zorgen dat ik niet in een negatieve spiraal terecht ga komen, kies ik daarom bewust even voor deze strategie.
Ik ben begonnen met een flinke grote opruiming. Op deze manier kom ik even lekker uit mijn hoofd en krijg ik letterlijk en figuurlijk weer wat ruimte. Met vuilniszakken, dozen en de muziek aan, ga ik aan de slag. Even ‘nergens’ aan denken en mee blèren op de muziek. Heerlijk!

Tijdens de ACT leerden we dat experiëntiële vermijding niet altíjd een goede strategie is. Het gaat erom dat het geen patroon gaat worden. Dat je niet gaat vluchten omdat je de pijn/emoties niet wilt voelen en de situatie niet kunt accepteren.
Ik realiseer me dat dit geen lange-termijn oplossing is, maar denk dat ik hier op dit moment wél goed aan doe. Ik kies er namelijk bewust voor om even mijn zinnen te verzetten, zodat ik niet in een negatieve spiraal terecht kom en mijn emoties niet extra gevoed worden. Ik pas het niet toe, omdat ik mijn pijn/emoties niet wil voelen en ervaren. Daar laat ik genoeg ruimte voor. Maar genoeg is genoeg. Wat er nu ook speelt, het leven gaat door.

Daarnaast denk ik dat ik ook een heel gepaste manier van vermijding heb gekozen. Grote opruiming in combinatie met muziek. De muziek krikt mijn stemming op, het opruimen creëert meer ruimte… in mijn hoofd én mijn huis. Zoals ze zeggen: Rommel uit je huis, rommel uit je hoofd.

Liefs, Lysanne

“Learning to ignore things is one of the great paths to inner peace.”
~Robert J. Sawyer~