(niet) Klagen

“Probeer jezelf erop te betrappen dat je klaagt,

door praten of in gedachte,

over een situatie waarin je verzeild bent geraakt,

over wat andere mensen doen of zeggen,

over je omgeving, je levenssituatie of zelfs het weer.

Klagen betekent altijd dat je niet accepteert wat is.

Het heeft onveranderlijk een negatieve lading.

Als je klaagt maak je jezelf tot slachtoffer.

Als je je uitspreekt zit je in je kracht.

Verander de situatie dus door in actie te komen

of er wat van te zeggen als dat kan of nodig is;

keer de situatie de rug toe of aanvaard die.

Al het overige is krankzinnig”

Eckhart Tolle

Toen ik deze tekst een paar weken geleden onder ogen kreeg, heb ik hem een paar keer over gelezen. De tekst sprak me enorm aan en liet me niet los.  Ik ben iemand die niet of zo weinig mogelijk klaagt en de reden hiervoor staat in de tekst hierboven precies uitgelegd. Als je klaagt blijf je vaak in het negatieve, wat hier aan vast zit, hangen. Situaties waar je niets aan kan doen, daar moet je ook niet over klagen, want je schiet er helemaal niets mee op. Als het de hele tijd regent, wordt het echt niet droog als jij er de hele dag over klaagt. Dus kun je het maar beter gewoon opmerken en benoemen  en er dan binnenshuis een leuke dag van maken. Als je in een situatie belandt waar je zelf wel wat aan kan doen, klaag ook dan niet, maar sta op en ga er iets aan doen. Nu is dit, zoals zo met zoveel dingen, gemakkelijker gezegd dan gedaan. Natuurlijk heb ik ook baaldagen en kan ik eens flink klagen, maar ik denk dat dat ook absoluut eens mag. Als je er maar geen dagtaak van maakt. Je maakt het er voor jezelf echt niet leuker en gezelliger op, laat staan voor anderen.

Als ik een paar jaar geleden een dergelijke baaldag had, dan bleef ik aan het klagen en de dag werd alleen maar slechter. Alles ging dan tegen zitten en het werd er allemaal maar niet beter op. Als ik nu een baaldag heb, dan probeer ik dat voor die dag te aanvaarden. Ik benoem naar mezelf dat het zo is en probeer er een positieve draai aan te geven. Maar soms is dat zelfs heel moeilijk. Ik zit nu bijvoorbeeld al twee weken met veel pijn, die maar niet wil zakken. Ik baal! Ik baal dat ik weer afspraken af heb moeten zeggen en ik baal dat ik niet gewoon een “normale” dag kan hebben. Ik heb last van mijn pijn! Het staat me in de weg en ik heb nergens zin in.  In het begin probeerde ik een dag met veel pijn om te zetten naar iets positiefs; Lekker een boek lezen, filmpje kijken, bijslapen enz. Maar na een week vind ik het steeds moeilijker om de baaldag door te komen. Ik heb geen zin meer in een film of boek! Ik wil vooruit! Dus ik begin met klagen………………. Het sluipt er gewoon in. Je kan er niets aan doen………denk je.

Feit is dat je door te klagen, het eigenlijk alleen maar erger maakt. In mijn geval slaan mijn gedachten op hol en er komen steeds meer negatieve gedachten uit mijn mond. Begint de “klaagzang ” nog heel onschuldig met “ik heb geen zin meer in een film”, na een tijdje klagen zit je toch al gauw bij “zie je wel, ik ben alleen maar tot last en niemand heeft wat aan mij”.  Dat is natuurlijk onzin! Omdat ik een baaldag heb, wil niet zeggen dat ik iedereen tot last ben.

Als ik dan een dergelijke tekst van Eckhart Tolle lees, dan kan ik daar erg veel kracht uit halen. Hoe vaker je het leest, hoe beter je het begrijpt, hoe beter het bewust tot je doordringt.Ook een mooie krachtige meditatie of een goed gesprek geeft mij weer kracht en energie. Of wat ook wel eens helpt, je “klaagzang” voor jezelf op papier zetten. Dan ben je het kwijt en vaak lucht dit al een heel stuk op.

Na dit alles gezegd te hebben kijk ik eens naar buiten en zie het zonnetje schijnen. Klagen is eigenlijk al niet meer nodig…………………….

Lieve groet,

Monique