Inzicht

Na de dip van vorige week, ben ik deze week weer helemaal terug. Na contact te hebben gehad met Angelique, was daar weer ineens die energie-boost die ik nodig had om me in te laten zien, waar ik op dat moment eigenlijk stond. Ik was zo met mijn pijn bezig dat ik al het andere om me heen niet meer opmerkte. De afgelopen dagen ben ik me weer steeds meer bewust van alles wat er om me heen gebeurt. Ik leef weer meer in het hier en nu en ik kan ook weer genieten van een wandeling met mijn hond en van de natuur. Heerlijk dat dat gevoel weer terug is, want dat was ik echt even kwijt. Ze liet me ook een stukje lezen uit het boek “Tem je Geest” van Ruby Wax. Graag wil ik dat ook met jullie delen.

“Pijn bestaat voor een groot deel uit de reactie erop, het willen dat hij weggaat, hem haten en jezelf ervoor vervloeken dat je pijn hebt. Maar als je de naakte sensaties verkent door er midden in te duiken, zal het je opvallen dat de sensaties hun vastheid verliezen. Pijn is het puur lichamelijke ‘au’ en lijden is het verhaal dat je voor jezelf maakt over dat ‘au’. “

Dit is zo waar!!! Geloof me, ik spreek uit ervaring en wat hierboven beschreven staat, is wat er bij mij gebeurde de laatste week. Ik had zoveel pijn dat ik alleen nog maar aan de pijn en alles wat daarbij hoort, kon denken. En het werd van kwaad tot erger. Van complete afzondering tot jezelf omlaag praten. Ik zag niet dat ik aan het lijden was.
Gelukkig heeft Angelique me hierop geattendeerd en ik ben meteen aan de slag gegaan.
Ik ben weer eens gaan kijken en op gaan schrijven wat ik allemaal wel nog kan doen, in plaats van wat ik niet meer kan doen. Ook heb ik mijn Mindfulnessboeken er bij gepakt en mijn geheugen weer eens opgefrist. Verrassend snel heb ik mijn kracht terug gevonden en heb ik weer zin in de dag. Alhoewel, zo verrassend is dat eigenlijk niet, bedenk ik nu. Ik ben nu 2 jaar met Mindfulness bezig dus het zit er toch wel in. Als je dan een weekje een dipje hebt, blijft de basis hiervan gelukkig dus wel hangen.

In het boek van Ruby Wax stond ook het volgende:
“Als de pijn onverdraaglijk wordt, probeer dan je aandacht te richten op een gebied waar je geen pijn voelt en laat je geest daar rusten. Dit draait niet om jezelf aan een kruis nagelen. Dit gaat over kiezen waar je je aandacht op richt”.

Dit spreekt voor zich, zou ik zeggen. Probeer het maar eens en ik denk dat je wel eens verbluft zou kunnen zijn over het resultaat.
(Ruby Wax heeft zich laten inspireren door de werkwijze van Jon Kabat Zinn. Een welbekende naam binnen de Mindfulness)

Zoals ik al zei, heb ik mijn kracht weer terug. Mijn lichamelijke pijn is er natuurlijk nog steeds, maar ik doe mijn best om die pijn niet meer op de voorgrond te laten komen. Ik ga tussendoor wat meer rusten en laat mijn geest dan rusten op de plaatsen waar ik geen pijn heb. Soms lukt dat meteen en soms duurt dat iets langer. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik hiervoor ook echt rustig moet gaan zitten of liggen, om dit te doen. Ik heb het laatst, wachtend bij een kassa geprobeerd, maar werd toch teveel afgeleid. Maar niet getreurd, want oefening baart kunst, dus ik ga dit zeker ook op zulke plaatsen oefenen. Trouwens, dit zijn ook plaatsen waar ik zulke oefening het hardste nodig heb, in zo’n rij, staande te wachten. De pijn is op zo’n moment vaak heftiger dan dat ik rustig thuis op de bank lig. Dus daar kan ik de oefening veel beter gebruiken.

De “pep-talk” van Angelique was echter niet het enige wat me weer uit de dip heeft gehaald. Afgelopen zondag kreeg ik van mijn zoon een mooi cadeau voor moederdag. Een beeld van een erg vrolijke boeddha, die zoveel vreugde bij me bracht toen ik hem zag. Ik voelde meteen dat dit een heel speciaal beeld wordt voor mij. Hij straalt zoveel uit, wat ik ook graag uit wil stralen. Geweldig!
Iedere keer als ik naar dit beeld kijk, dan herinnert hij mij eraan hoe ik graag in het leven sta; Vrolijk, positief en krachtig!

                                           Jij bent niet de schepper van je gedachten. Je gedachten zijn de schepper van jou.                                                                                                                                                                (Eric van Zuydam)

Lieve groet,

Monique