Ieder huisje…….
4 juli 2014Touwtrekken…
12 juli 2014Herken je dit? Je wilt even een moment voor jezelf nemen en besluit om lekker te gaan mediteren. Even een moment rust, ontspannen en ontstressen. Je zoekt een rustig plekje uit en nestelt je neer.
Je kunt beginnen.
Al gauw schieten allerlei gedachten door je hoofd. Je voelt je rusteloos, ongeduldig en het liefst spring je op om wat te gaan doen.
Het blijkt een echt gevecht. In gedachten erger je je groen en geel. Vorige keer ging het zo goed en nu? Dit is toch niet ontspannen!
Doodmoe en geïrriteerd sta je een tijdje later op…
Zo ging het mij de afgelopen weken weer af. Ik voel aan mijn lichaam dat ik meer rust moet nemen en moet ontspannen. Maar wanneer ik dit wil doen, lijk ik nóg drukker in mijn hoofd te worden en na mijn ontspanningsoefeningen ben ik nog vermoeider en nog meer gespannen dan voorheen…
Alles wat ik in de afgelopen jaren geleerd heb, lijkt te zijn verdwenen en ik ga gestrest in allerlei boeken op zoek naar wat ik fout doe…
Ik lees en leer niks nieuws, ik wist het allemaal al. Maar mijn geheugen wordt weer even opgefrist en ik word me bewust van de hindernissen waar ik dit keer weer tegenop loop.
Streven: Vaak heb je een doel voor ogen met je meditatie bijvoorbeeld rust en ontspanning. Alle gedachten beantwoorden niet aan dit doel en probeer je uit te bannen. Streven naar ontspanning leidt niet tot ontspanning. Het kost juist energie. Ontspanning bereik je juist eerder door je spanningen toe te laten en te erkennen.
Wachten/onrust/ongeduld: Je wacht tot de gedachten verdwijnen en het ontspannen gevoel komt, maar dit lukt niet. Je wordt ongeduldig en je voelt de onrust in je lichaam.
Vergelijken/oordelen: Je vergelijkt je meditatie met een vorige en oordeelt dat het dit keer niet lukt.
Irritatie/weerstand: Je voelt weerstand opkomen. Als ik me toch niet kan ontspannen kan ik beter iets gaan doen. Je haakt af.
Iedereen komt vroeg of laat deze hindernissen wel eens tegen. De kunst is om je hierdoor niet af te laten schrikken. Mediteren gaat om aanvaarden en toelaten wat zich aandient. Het mag er allemaal zijn.
Dit doet me denken aan een opmerking van Angelique. Over het continu proberen een bal onder water te houden. Dus eigenlijk het constant onder spanning blijven staan.
Dan besluit je om even de tijd te nemen om te ontspannen en wat gebeurt? De bal schiet naar boven. Dat is niet wat je wilt! Je voelt je nog slechter dan van tevoren, dus je duwt de bal gauw weer terug. Je ‘ontspanning’ mislukt.
Om werkelijk te kunnen ontspannen zul je je weerstand tegen die bal aan de kant moeten zetten. Laat hem boven water komen, kijk ernaar en onderzoek hem, zonder er een oordeel over te vellen.
Soms lukt dit, somt ook niet. Maar als ik afhaak, dan doe ik dat nu bewust en veroordeel ik mezelf niet.
En zo blijf ik telkens opnieuw oefenen…
Liefs Lysanne
“Als er nooit verzet, verveling, verwarring of andere obstakels
tijdens je meditatie opduiken, dan is je werk waarschijnlijk niet
grondig genoeg geweest.”
~Dorle Lommatzsch~