In the flow…..

De vakantie zit er weer op en oh oh oh wat heb ik genoten! Een weekje in één van mijn favoriete plekjes in Oostenrijk. Heerlijk in de bergen. Ik zag er in eerste instantie erg tegenop, zoals ik al in eerdere blogs vermeld heb. Ik was bang…….bang dat ik misschien te hard geconfronteerd werd met mijn pijn, mijn beperkingen en dat ik mijn gezin zou belemmeren  in hun doen en laten in de bergen. In de Mindfulness leer je om niet weg te lopen van je angsten, maar ze te ondergaan. Met dat uitgangspunt hebben we de vakantie naar Oostenrijk geboekt. Ik had zoiets van, we zien het wel als we daar zijn. En dat is precies wat ik gedaan heb!

De autoreis zelf viel me wat tegen. Het is toch lang zitten, maar na een uurtje of 8 waren we op de plaats van bestemming. Wat was het fijn om de lucht van de bergen weer eens in te mogen ademen! Hier kom ik echt tot rust. In de dagen die volgden heb ik zelfs een paar wandelingen gemaakt, samen met mijn grote vrienden in de bergen, mijn nordic-walkingstokken. Ze geven me zoveel steun en dat maakt het dat het wandelen wat soepeler ging. Tijdens het wandelen hebben we veel gerust, gezeten en genoten van de uitzichten. Eén worden met de berg, wat een heerlijk gevoel! We gingen met de bergbaan naar boven en als de jongens daar nog een berg op wilde, ging ik niet mee. Ik plantte me op een bankje met wat drinken (en wat lekkers, want het is tenslotte vakantie) en genoot van alles om me heen. Op een bepaald moment heb ik zelfs zitten mediteren! Dat had ik nooit gedacht, dat ik dat zou kunnen. Geweldig!

Zo zittend op een bankje ga je bijna als vanzelf nadenken. Hoe is het nu eigenlijk met mij? Is dit wat ik wil? Leef ik mijn leven zoals ik het wil òf zoals het “hoort”. Twee, drie jaar geleden zou ik hierop geantwoord hebben, “zoals het hoort”,maar dat is toch echt veranderd. Ik leef het nu steeds meer zoals ik het wil. Daarboven in de bergen besefte ik me dat steeds meer. Ik ben veranderd. Ik leef meer uit mijn hart en dat bevalt goed.

Als ik dan zo op het bankje zit en mensen voorbij zie komen, zie ik dat er zoveel verschillende soorten mensen zijn. Dikke, dunne, korte, lange, zwarte, witte, jong of oud, maakt niet uit, maar ze hebben allemaal hun eigen verhaal. Ik vind dat zo fascinerend en het maakt me steeds meer bewust van het feit dat hoe jouw leven eruit ziet, je daar zelf verantwoordelijk voor bent. Jijzelf maakt de keuzes!

Deze vakantie is me ook heel duidelijk geworden dat ik mag zijn wie ik ben. Ik denk vaker dat ik lastig ben (zoals jullie inmiddels wel weten), maar die gedacht is er steeds minder. Ik mag er gewoon zijn………….Ook al loop ik langzamer en moet ik iets vaker rusten of zitten, dat maakt niets uit. Òf zoals mijn zoontje zou zeggen:”Mam, ik ben blij dat je af en toe wat meer moet zitten, dan kan ik dat ook”. Hahahaha, geweldig vind ik zulke opmerkingen en dat maakt het voor mij allemaal wat gemakkelijker. Nee, de bergen hebben me bewust gemaakt van veel dingen. Hoe waardevol! Toen we terugkwamen ben ik in dezelfde “flow” verder gegaan. Ik sta soms van mezelf te kijken hoe ik op situaties reageer. Zo kalm en zo rustig. Ik geniet volop van mijn gezin, mijn familie en mijn vrienden. Heel waardevolle dingen voor mij.

Op het moment dat ik deze blog aan het schrijven ben, zit ik in een luie stoel aan het zwembad. Mijn zoon en zijn neefje zitten op de glijbaan en mijn man zit in het bubbelbad. En ik? Ik zit langs de kant volop te genieten……………………

Geniet van de kleine dingen………..Misschien kijk je op een dag terug en ontdek je dat dat de grote dingen waren

(auteur onbekend)

Lieve groet,

Monique