Angst

Een woord wat we allemaal wel kennen. Sommige hebben er dagelijks mee te maken, weer anderen zijn bang voor werkelijk niets. Je weet niet dat je het hebt, tot het moment dat het ineens aanklopt. Aan jezelf de keus of het binnen mag komen.

Angst kan je hele leven beïnvloeden. Gelukkig is dat bij mij niet het geval, ik heb kleinere angsten. Ik ben erg bang als mijn gezicht afgesloten wordt. Een voorbeeld hiervan is de MRI, één van mijn allergrootste angsten. Ik heb er toch verschillende moeten ondergaan, maar dat verliep niet altijd even vlekkeloos, geloof me. Eén keer ben ik zelfs in mijn ondergoed het ziekenhuis uitgerend. Nu kan ik er mee lachen, maar toen absoluut niet. Ook bij de schoonheidsspecialiste word ik panisch, als ze een masker helemaal over mijn gezicht doen. Dat vind ik zo eng……….

Ik ben het wel eens gaan analyseren waarom ik zo bang ben dan, maar daar ben ik mee gestopt. Het is nu eenmaal zo en het zijn ook geen dagelijkse dingen waar ik zo bang voor ben, dus ik geef gewoon aan dat ik bang ben op dat moment. Ik laat het over me heen komen.

Angst komt ergens vandaan, toch?! Of het nou iets is van vroeger of wat je pas hebt meegemaakt, het komt ergens vandaan. Vroeger maakte het me niet uit om in zo’n MRI te liggen, we maakten tunnels in het zand en daar kroop ik doorheen. Van engtevrees geen sprake. Maar nu ik ouder ben, ik weet het niet, komen er steeds meer angsten aan de deur.

Ik gaf het laatst al aan, ik ben ook bang voor de toekomst. Of bang, ik weet niet wat het goeie woord is. Er kruipt een enge kriebel van onder in mijn buik naar boven naar mijn keel, die tenslotte dan dicht geknepen lijkt te worden. Ik ben bang voor mijn gezondheid. Is het het onbekende, of is het bezorgdheid? Ik weet het niet. Ik probeer er niet teveel mee bezig te zijn en in het moment te leven.

Ook heb ik momenten gehad dat ik bang was, wat mensen van me zouden denken. Dat ging soms zo ver dat ik van dingen wegbleef, alleen om het feit wat mensen van me zouden zeggen. Dat heb ik nu (gelukkig) bijna helemaal niet meer. Door (daar is het weer) meditatie heb ik mezelf hierin kunnen sterken en mijn zelfvertrouwen wordt steeds beter.

Ik las laatst een erg mooi gedicht van Freek de Jonge. Het sprak me erg aan, vandaar dat ik het wil delen met jullie:

Wees niet bang, je mag opnieuw beginnen.
Vastberaden doelgericht, of aarzelend op de tast.
Houd je aan regels, volg je eigen zinnen.
Laat die hand maar los, of pak er juist een vast.

 Wees niet bang voor al te grote dromen,
ga als je het zeker weet en als je aarzelt, wacht.
Hoe ijdel zijn de dingen die je je hebt voorgenomen?
Het mooiste overkomt je, het minste is bedacht.

 Wees niet bang voor wat ze van je vinden.
Wat weet je van een ander als je jezelf niet kent?
Verlies je oorsprong niet door je te snel te binden,
het leven lijkt afwisselend, maar zelfs de liefde went.

Wees niet bang, je bent een van de velen.
Tegelijk is er maar een als jij.
Dat betekent dat je vaak zult moeten delen
en soms zal moeten zeggen: laat me vrij.

(Freek de Jonge)

Maak er een mooi weekend van!!!

Lieve groet,
Monique