De spiegel van Indachtig

Ik heb het al vaker verteld dat, als ik in een traject bij Indachtig zit, er iedere keer meer kwartjes gaan vallen en hoeveel ik iedere keer weer leer. Er wordt me dan ook een spiegel voorgehouden. Soms een confronterende en misschien zelfs een beetje angstige, dan de keer op een geweldige manier, wat me dan weer kracht geeft in mijn dagelijkse leven. Ik noem het “De spiegel van Indachtig”.

Zo ook dus een tijdje terug. We zaten midden in het boek “Dit is jouw leven” en we kregen een paar mooie oefeningen om thuis te maken. Je kon zelf kiezen welke het beste bij je paste. Ik had gekozen voor de opdracht: Patronen in coping, oftewel leer de patronen kennen die je gebruikt om dingen te verwerken. Een heel schema waar je kon aankruisen hoe je met een bepaalde situaties omgaat. Dat vond ik wel bij me passen. Vol goede moed heb ik deze lijst ingevuld en ik dacht dat ik goed met mijn situaties om kon gaan. Ik durfde mijn situaties wel aan en ik koos absoluut niet voor “vermijdende coping”. Dat was mijn conclusie en ik geloofde daar ook heilig in.

Eenmaal op de cursus, bespraken we met zijn allen het huiswerk en daar kwam de befaamde spiegel tevoorschijn.  Hoe langer we praatten, hoe meer ik in ging zien dat ik helemaal niet iedere situatie aanpak en aanga! Ik koos eigenlijk voor 70 procent voor vermijdende coping! (volgens mijn ingevulde opdracht)  Hahahahaha, wat een grap! Ik moest er gewoon van lachen. Althans in het begin, want hoe meer we het bespraken, hoe meer ik zag dat ik inderdaad wel voor vermijdende coping ging.

Angelique van Indachtig liet me (zoals gebruikelijk op haar eigen mooie manier) inzien, dat ik diep in mijn hart, er graag anders mee om wil gaan, maar dat angst me blokt.  Angst om af te gaan, angst om iets of iemand te verliezen, angst om mijn gevoel te voelen. Zij weet als geen ander dit gevoel bij mij naar boven te laten komen zodat ik dat zelf ga zien. Het is niet zo dat ik mijn kop in het zand steek of dat ik er niet over praat, nee, vermijdende coping kan dus ook op een andere manier.

Enfin………..na die spiegel blijft die oefening constant bij me en denk ik er veel over na. Naar voren komt dat ik vooral ook trouw aan mezelf wil en moet blijven. Ik raak me er ineens van bewust dat ik wel eens dingen doe, die mensen van me verwachten. Of dat ik niet zeg, of niet durf te zeggen, hoe ik me daadwerkelijk voel of hoe ik over een situatie daadwerkelijk denk. Heel gek, want ik weet echt wel dat ik mijn eigen weg wil volgen en niet die van iemand anders. Maar waarom zie ik dat bij mezelf dan niet zo goed?!

Ik ben erg blij dat Angelique me deze spiegel heeft voorgehouden en vooral het stukje van het trouw blijven aan jezelf, blijft bij me hangen. Ik ga hier dan ook mee aan de slag, zodat ik mezelf straks in de spiegel kan aankijken en kan zeggen; “Je doet het goed! Je leeft vanuit je hart, je voelt de vrijheid om te durven. Alles wat belangrijk voor je is, toe te laten in je leven. Je durft de stappen te zetten die nodig zijn. Het zal niet altijd gemakkelijk en misschien soms zelfs frustrerend zijn, maar je blijft leren. Je doet het goed”

We zullen moeten kiezen
de waarheid of schijn
Je kunt jezelf verliezen
door nooit jezelf te zijn
(Toon Hermans)

Lieve groet,
Monique