Fixity-Doelgerichtheid

Deze week heb ik de ity “Fixity” de revue laten passeren. Heel eerlijk gezegd vond ik het moeilijk. Want wat is mijn doel? Moet ik denken aan mijn doel in het leven? Mijn doel hier op aarde? Mijn doel in mijn gezin? Mijn doel van vandaag? En ga zo maar door. Heel bewust ben ik naar gesprekken gaan luisteren die voorbij kwamen. Op tv, op de radio en in mijn omgeving. Wat me hier vooral in opvalt is het grote verschil hoe mensen hier over denken. Waar de één heel gericht naar zijn doel aan het leven is, is de ander er niet mee bezig. Zij leven van moment tot moment en denken niet na over een eventueel doel in hun leven.

Ik ben eens heel bewust naar mezelf gaan kijken waar mijn doelgerichtheid zich naar voren laat komen. Meteen schiet me binnen dat ik niet echt een doel voor het leven heb. Ik leef, sowieso sinds de Mindfulness, meer met de dag. Wat is mijn doel vandaag? En dat kan ik ook weer opsplitsen in, wat is mijn doel vanmorgen, wat is mijn doel in dit uur? Het verschilt per dag. Soms haal ik dat doel , maar soms ook niet. Hoe ga ik daar mee om? Daar heb ik ook eens naar gekeken deze week en het valt me op dat ik daar niet altijd goed mee om kan gaan. Stel dat ik als doel voor vandaag heb dat ik deze blog af wil hebben, dan ben ik toch wel geïrriteerd naar mezelf toe, als ik de blog niet klaar heb. Ik heb mijn doel niet bereikt.

Je kan doelgerichtheid ook anders bekijken. Als je bijvoorbeeld in gesprek bent met iemand en je focust je je alleen op die persoon en dat gesprek, dan is dat op dat moment jouw doel. Je laat je niet afleiden door geluiden of mensen die om je heen bezig zijn. Je laat je ook niet afleiden door emoties en gedachten. Je richt je aandacht alleen daarop. Deze doelgerichtheid kan jezelf veel kracht geven. Tenminste dat is mijn ervaring. Ik ken mensen die dat heel goed kunnen, zich echt alleen richten op die iemand of dat gesprek. Als ik dit doe voel ik me sterk en geef ik de ander ook het gevoel dat ik er echt voor hem kan zijn. Ik luister met volle aandacht en laat me niet afleiden.

Als ik ga nadenken over wat mijn doel is in dit leven, dan weet ik daar geen antwoord op. Als ik ga nadenken over hoe ik op mijn leven wil terug kijken als ik op mijn sterfbed lig, dan weet ik het antwoord wel. (Toch raar eigenlijk dat ik het dan wel weet, gewoon door de vraag anders te stellen) Ik wil graag dat mensen me herinneren als iemand die goed voor anderen, maar ook voor zichzelf was. Dat ik mensen heb kunnen helpen en dat ze zeggen: “daar kon je van op aan”. Op het moment dat ik dit aan het schrijven ben, voel ik me wel heel raar. Toch een beetje eng om op te schrijven hoe dat ik wil dat mensen me herinneren als ik er niet meer ben. Het lijkt ook zo’n simpel doel: goed zijn voor anderen.

Toch, nu zo gaandeweg het schrijven, schieten er steeds meer doelen door mijn hoofd. Zoals daar voorbijkomen: “iets voor de samenleving betekenen, liefde geven en liefde nemen, genieten van mijn gezin en familie en vrienden”. Ook heeft ooit iemand eens tegen mij gezegd: “Je bent langer dood dan dat je leeft”. Dus genieten van ieder moment èn genieten in het moment, lijkt me een heel mooi doel!

Ik kan het dan ook niet laten om daadwerkelijk een heel mooi moment te delen met jullie. Iets wat ik afgelopen zondag gedaan heb en nooit meer zal vergeten. Het was zo’n intense ontmoeting èn ervaring. Mijn zoon van dertien en ik hebben meegedaan aan “in het water met dolfijnen” in het dolfinarium. We zijn anderhalf uur, in het water, interactief bezig geweest met dolfijnen!!! Voeren, aaien, spelen, onder water zien en horen en nog samen met de dolfijnen op de foto. Ik kan niet omschrijven wat dat met me gedaan heeft. Die dieren geven je zo’n veilig gevoel, niet te bevatten. Mijn zoon was ook helemaal onder de indruk en deze ervaring heeft veel met me gedaan. Hoe eenvoudig kan geluk zijn! Hoe eenvoudig kan een doel zijn?! We hebben allebei zo intens genoten van deze ervaring. Het was fantastisch!!!! Mijn doel die dag was dus echt wel bereikt; Genieten van èn in het moment!

Let als je naar een doel reist goed op de weg, want de weg verrijkt ons terwijl we hem bewandelen (Paulo Coelho)

Aankomende week staat Non-irritability centraal.
“Het is verbazingwekkend hoe we erin slagen ons druk te maken om dingen waarvan we weten dat ze gebeuren. We staan àltijd in de verkeerde rij. Er komt àltijd wat tussen. Een kind komt àltijd aandacht vragen als het niet uitkomt. Maar wat is het goede nieuws? Je weet dat het gebeurt, dus hou er rekening mee, reserveer er tijd en ruimte voor, laat het zijn! Dan heb je een gevoel van controle, en is de ergernis een stuk minder.

Een inzicht dat kan helpen: de dingen waar je je aan ergert, zijn vaak lief bedoeld. Een kind vraagt aandacht, omdat het van je houdt. Wanneer lukt het je deze week om helemaal zen te blijven?”

Een ity, waar ik me op verheug!

Lieve groet,
Monique