Kijk eens om je heen…

Het is eigenlijk heel gek. Terwijl je doorgaans de hele dag de ogen open hebt, is er vaak zo weinig dat je écht ziet. Afgelopen week ben ik daarom eens bewust gaan kijken naar de dingen om me heen. Door bewust te kijken merkte ik dat er ook allerlei gevoelens bewust binnenkwamen.
Ik zag prettige maar ook minder prettige dingen en zo kwamen dus ook prettige en minder prettige gevoelens.

Afgelopen week hebben mijn kinderen surfles gehad. Naast de vermoeide gezichten zag ik het enthousiasme in hun ogen. Ik hoefde de verhalen niet eens te horen om te weten dat ze veel plezier hebben gehad. Ik denk dat dit één van de mooiste dingen is van moeder zijn. Genieten van het plezier en enthousiasme van je kinderen.
En het bewust zien hoe knap ze zijn, geeft me een groot gevoel van trots.
Regelmatig als ik boven kom, slaapt mijn vriend al. Ik vind het heerlijk om hiernaar te kijken. Op zo’n moment voel ik de liefde door me heen stromen.

Zoals ik al zei, zag ik ook minder leuke dingen, zoals de rommel in huis, die nu nog meer binnenkwam en me een vervelend gevoel gaf.
Een vrouw die met haar fiets op straat was gevallen. Een ‘kapot’ gezicht en een dochter in paniek naast haar. Een deel mensen eromheen die snel te hulp waren geschoten… Een gevoel van medeleven en mededogen ging door me heen.

In Vaals hebben we de Wilhelmina-toren ‘beklommen’. Zo’n mooie omgeving is leuk om van bovenaf te bekijken. Althans, dat dácht ik. Eenmaal boven heb ik bijna met ogen dicht foto’s gemaakt en wist ik niet hoe snel ik onder moest komen met een draaiende maag!

Nu heb ik het nog over de grotere meer opvallende dingen. Toch zijn er ook zoveel mooie kleine dingen waar je zo snel overheen kijkt, maar die zo fascinerend kunnen zijn.
De vlam van een brandende kaars, de lijnen in je handen, het reliëf van verf op een schilderij, de structuur van een steen… Kleine ‘betekenisloze’ dingen die zo interessant en mooi blijken te zijn.

Maar het zijn niet alleen de kleine dingen waar je overheen kunt kijken. Ook de grote dingen kun je ‘missen’.
Zo waren we laatst met de kinderen in het Serpentarium, waar ik druk met mijn fototoestel in de weer was. Eén beest kon ik op ’n gegeven moment niet vinden. Zonder te weten welk dier ik zocht, vroeg ik aan de kinderen waar hij zat en werd bijna voor gek verklaard. “Ja dáár! Die kun je toch niet missen!!!” riepen ze.  Zat er een hagedis van zo’n zestig centimeter bijna recht voor m’n neus op een tak!!!
Het hokje daarvoor hadden we goed moeten zoeken naar kleine beestjes en dus was ik dat nu ook aan het doen. Zo gefocust op wat kleins zág ik het grote beest voor me niet eens!

Deze situatie was voor mij een echte eye-opener, letterlijk en figuurlijk.
Ik realiseerde me dat je (onbewuste) gedachten in hoge mate bepalend zijn voor datgene wat je waarneemt.

Liefs, Lysanne

“What we see depends mainly on what we look for.”
~Sir John Lubbock~