De kikker en de duizendpoot
22 oktober 2014
Humility
31 oktober 2014

home_lotusAanpassingsvermogen, flexibiliteit, buigzaamheid of hoe je het zelf ook wil noemen. Het komt bijna allemaal op hetzelfde neer. Feit is dat het allemaal betekent dat je je aanpast, flexibel omgaat met situaties die voorbij komen. Iedere dag opnieuw komt dit dus aan de orde. Zo ook afgelopen week .Het is herfstvakantie en dan gaan de dagelijkse dingen anders dan in de normale schoolweken. Plannen kunnen nog wel eens veranderen en dan is het toch wel prettig als je flexibel bent. Op zulke momenten heb ik die eigenschap en vind ik het ook totaal niet moeilijk om me aan te passen.

Maar die eigenschap bezit ik niet altijd. Waar ik geen moeite heb een afspraak te veranderen omdat plannen gewoon gewijzigd zijn, heb ik wel moeite als die afspraak verandert door mijn pijn van dat moment. Wat is dat, wat dan maakt dat ik daar veel moeite mee heb? Is het omdat het dan aan mij ligt? Dat ik verantwoordelijk ben voor het feit dat die afspraak verandert wordt? Ik heb hier de afgelopen week extra op gelet of dit zo is en ik zie dat het inderdaad zo is. Ik voel me schuldig en vervelend als het aan mij ligt, dat een afspraak verandert. Terwijl als het andersom zou zijn, dus als een ander de afspraak moet verzetten omdat hij of zij pijn heeft, ik daar volledig begrip voor heb.

Toen ik tot dit inzicht kwam ben ik ook bewust erop gaan letten om dit eens anders te gaan doen. Ik print de ity “adaptibility” goed in mijn hoofd en probeer bij iedere situatie er iets uit te halen. Er echt mee aan de slag te gaan, zonder schuldgevoel en handelen vanuit de gedachte hoe ik zou reageren als iemand anders dit overkwam. Ik zeg het vaker en nu doe ik het weer: Door het daadwerkelijk te doen, gaat er een wereld voor je open! Je voelt je lichter en je blijft er positiever door. Als je zonder (zelf)oordeel de situatie ingaat, maakt dat het een stuk gemakkelijker.

Maar “adaptibility” is meer! Het is ook, hoe pas je je aan in een groep? Tot waar pas je je aan? Waar ligt voor jou de grens? Ga je in de stroom mee of blijf je bij jezelf en doe je je eigen ding? Vroeger ging ik altijd met de groep mee. Wat hun deden deed ik ook want tja, iedereen doet het, dus ik ook. Ik had geen eigen mening en vond alles goed. Gek genoeg vond ik in die tijd, dat ik goed bezig was. Ik paste me altijd en overal aan en dacht dat dit een goede eigenschap was. Dat ik mezelf hier soms veel pijn mee deed, dat vergat ik even voor het gemak. Ik wou vooral leuk gevonden worden. Ik had niet in de gaten dat ik mezelf hierdoor verloor.

Totdat ik mijn huidige man tegenkwam. Hij leerde me dat ik ook gewoon een eigen mening mocht hebben en dat mensen me echt niet zouden laten vallen als ik mijn mening ook daadwerkelijk uitte. Hij liet me zien dat ik niet altijd met de groep mee hoefde te lopen. Ik werd steeds sterker en mede door wat ik allemaal meemaakte in mijn “pijntraject” werd ik nog sterker. Door het vertrouwen te krijgen van beste vrienden en door het hele Mindfulness-traject vond ik mezelf ook steeds meer terug. Ik leerde een geheel andere betekenis van “adaptibility”. Ik weet nu waar mijn grenzen van aanpassing liggen. Dat aanpassingsvermogen een grens mag hebben.

We hebben inmiddels 10 ity’s besproken en ik heb al veel geleerd. Ik hoop dat dit bij jullie ook het geval is. Om iedere week een nieuw “thema” te bespreken vind ik erg leuk. Je kijkt eens op je doen en laten met een andere bril. Tenminste, ik heb er nooit over nagedacht wat “adaptibility” mij kan brengen, laat staan wat bijvoorbeeld “sincerity” mij gebracht heeft. Tot nu toe vond ik dat dan ook de mooiste ity. Afijn, we maken ons op voor de volgende ity en dat is “Humility”.

Nederigheid, zoals je je nederig kunt voelen in een groots landschap. Of als je ziet hoe een plant groeit. Het gaat om het besef dat je een radertje in de kosmos bent, een onderdeel van de natuur.  Onderdanigheid? Nee, dat is iets heel anders. Niemand is minderwaardig aan jou, jij bent ook niet minderwaardig aan anderen. Zie jezelf als een dienaar van het goddelijke, het goddelijke in de ander, maar ook in jezelf. Lukt het je deze week een plek of een situatie op te zoeken waarin je dit ervaart? (Happinez nr 3, 2014)

“In ons leven is verandering onvermijdelijk, verlies onvermijdelijk
In het aanpassingsvermogen en het gemak waarmee we verandering ondergaan, liggen ons geluk en onze vrijheid”
(Gautama Boeddha)

Lieve groet,
Monique

2 Comments

  1. Antoinet schreef:

    Hoi Monique, altijd weer fijn om jouw blogs te lezen en dan bij jezelf ten rade gaan, hou dat bij jezelf werkt. Confronterend soms maar wel fijn. Groetjes en fijn weekend en een dikke knuffel.

  2. Ellen schreef:

    Wat kunnen wij nog veel van je leren! Iedere week houd jij ons de spiegel voor waarin we zelf vaker zouden moeten kijken!

Laat een antwoord achter aan Antoinet Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *