Wat ben je waard?
25 juni 2014
Ieder huisje…….
4 juli 2014

De laatste weken krijg ik veel reacties op de blogs die ik schrijf. Persoonlijke mails, reactie via Facebook of gewoon in de supermarkt van iemand die ik tegenkom. Geweldig om te horen hoe mooi jullie het allemaal vinden en hoe jullie er ook daadwerkelijk wat aan hebben. Tenminste dat zijn de geluiden die ik hoor. Ik heb zelfs al een paar “vaste” lezers. Ik krijg er gewoon een beetje kriebels van, zo leuk vind ik dat!

In het begin, toen ik begon met de blogs, was ik bang. Bang dat het nergens op sloeg wat ik schreef of dat mensen er gewoon geen interesse in zouden hebben. Doordat iedereen nu zo enthousiast reageert, is die angst langzaam weg aan het ebben. In de plaats daarvan komt nu , zo heel langzaamaan, vertrouwen. Vertrouwen in mezelf dat ik misschien toch wel iets te vertellen heb. Iets wat mensen interessant vinden. Ik begin me meer en meer te beseffen dat mijn chronische pijn niet iets is waar je je voor hoeft te schamen, maar dat ik door mijn ervaringen hierin, mensen een steuntje in de rug kan geven door mijn gevoelens en ervaringen op papier te zetten.

Die schaamte over mijn pijn is er bij mij eigenlijk altijd geweest. In het begin had ik “gewoon” pijn in de rug en onderging ik dit met de gedachte , volgende week is het over en ben ik weer aan het werk. Toen het er naar uit ging zien dat dit niet het geval was, begon langzaam de schaamte. Ik vond het “stom” om te zeggen dat ik pijn had. Ik wou niet dat mensen dachten dat ik een watje was. Zeker in het begin! Toen ik na een jaar nog steeds thuis zat en de pijn alleen maar erger werd, werd de schaamte ook erger. Ik schaamde me als ik weer eens bij visite om een kussentje moest vragen………..Als ik ergens op visite was en ik zat niet lekker, durfde ik niet om een andere stoel te vragen………….. Als ik ergens lang moest staan en ik hield het niet van de pijn, durfde ik niet te zeggen dat ik het niet meer volhield…………..Als ik mijn schoonmoeder moest vragen om mijn was te strijken…….Het was zelfs zo erg dat als ik bijvoorbeeld om negen uur ‘s avonds moe was en naar bed wou, dit niet durfde te zeggen en dat ik maar bleef zitten tot mijn man ook naar bed ging! Ik durfde ook niet te zeggen als de pijn bijvoorbeeld toenam.

Maar is het schaamte, zit ik nu te denken? Ik noem het wel schaamte, maar als ik er goed over nadenk, denk ik dat er zoveel meer achter zit; Schuldgevoel; niet lastig willen zijn; niet anders willen zijn dan een ander; enz……
Want zo voelde ik het wel. In mijn ogen was ik anders dan anderen en dat vond ik niet fijn!

Hoe anders is dat nu! Als ik er zo op terugkijk, wat heb ik dan ontzettend veel geleerd in al die jaren!
Zeker door de Mindfulness zijn mijn ogen opengegaan! Vooral door er voor open te staan en de kleine opdrachtjes die je krijgt, te doen. Je ondervindt het dan zelf!
Ik ben eerlijk als ik zeg dat de schaamte er nog steeds een beetje is. Lang niet meer zo erg als toen, maar ik heb er nog steeds af en toe moeite mee. En dat is niet erg! Ik benoem het, ik oordeel er niet over en ik leer iedere dag opnieuw, dus die schaamte verdwijnt een keer, daar ben ik van overtuigd!

Van mijn familieleden en vrienden hoor ik wel eens dat er soms dingen in mijn blogs te lezen zijn, die zij nooit geweten hebben. Bovenstaand verhaal zal ook zo’n ding zijn. Ik heb dit eigenlijk nooit tegen veel mensen verteld. (Ook weer die schaamte denk ik).
Toch vond ik het nodig om het schaamtegevoel in een blog te benoemen. Misschien zijn er meer mensen die dit hebben en ik wil ze gewoon graag laten weten dat ze zich niet hoeven te schamen voor wat dan ook!

JE BENT WIE JE BENT EN WIE JE BENT IS GOED!

Lieve groet,
Monique

 

17 Comments

  1. Jeanne Reijntjes schreef:

    Ha Monique,

    Je bent wie je bent en Monique wie je bent is goed.

    Super. Groet Jeanne.

  2. jo Vorstenbos schreef:

    hallo Monque dat heb je heel mooi geschreven ,,en je hoeft je er zeker niet voor teschamen.knap dat je het van je af kunt schrijven ,,ik zou zeggen mooi door gaan ,,gr,van ons en een dikke knuffel .

  3. Geer Peeters schreef:

    Wat ben toch een kanjer doe de dingen die je wil want daar ben je goed in.

    Gr.Will Geer en de hondjes

  4. Loes schreef:

    Hoi Monique,
    Schaamte, een woord, een gevoel, een emotie waar je heel veel last van kunt hebben. Jezelf kunnen zijn ook met pijn. Het blijft een proces van het leven. Jij hebt hierin al grote stappen gezet.
    Je bent goed zoals je bent.
    Mooi om je blog weer te lezen.
    Groetjes, Loes

  5. Lea schreef:

    Lieve Monique,
    Ik herinner me nog goed dat we samen gezellig uit gingen eten, de tijd vloog voorbij en hadden zoals altijd veel te vertellen..
    Na een hele tijd gezeten te hebben vroeg ik je, wat doen we? Nog een kop koffie/thee na.. of gaan we naar huis? Voor mij maakt het niet uit, zeg jij ’t maar.
    Ik zag aan je dat je het een moeilijke keuze vond..
    We besloten naar huis te gaan, het was een erg gezellige geslaagde avond!
    Thuis aangekomen maakte Sjaak voor ons een kop thee, je kon het je makkelijk maken op de bank, Guus kroop lekker tegen je aan en ook je doggie was blij dat je er weer was!
    Ik vond het zo goed dat je niet over je grens heen ging en dit ook aangaf hoe moeilijk je dit ook vond! Een paar dagen later kwam je hier toch nog op terug dat je het zo vervelend vond dat we niet toch nog iets langer hadden kunnen blijven.. Maar Monique, ik had me zo bezwaard gevoeld wanneer we langer waren gebleven terwijl het goed was zo.. het was een supergezellige avond, we hadden lekker gegeten en fijn gepraat! Ook wanneer je hulp kan gebruiken, help ik je graag! Net zoals het jou een goed gevoel geeft om anderen te helpen geldt dat voor mij hetzelfde! Ik vind het dan ook zo mooi om te zien hoe jij van de kleine dingen kan genieten..
    Je smile toen ik met een gloeiend hete appel peren crumble schotel met twee ovenwanten de straat overstak! Het zijn de kleine dingen..
    Ik ben blij met jou als overbuuf, en weet zeker dat we samen nog mooie momenten en gesprekken zullen krijgen!

    Liefs, buuf 🙂

  6. Wilmy schreef:

    Super zus!! En idd je bent wie je bent,en wie je bent is goed..XXX

  7. Wilmy schreef:

    Super zus!! En idd je bent wie je bent,en wie je bent is goed..XXX

  8. Miriam schreef:

    Weer prachtig mooi geschreven!! Veel mensen hebben hier zeker iets aan!!

  9. Miriam schreef:

    Weer prachtig mooi geschreven!! Veel mensen hebben hier zeker iets aan!!

  10. Jacqueline D schreef:

    Mooi verhaal en ik denk dat je hierdoor ook mensen aan het denken zet Monique,die ook in zo’n situatie zitten.

  11. Jacqueline D schreef:

    Mooi verhaal en ik denk dat je hierdoor ook mensen aan het denken zet Monique,die ook in zo’n situatie zitten.

  12. Eric en Esther schreef:

    Je bent wie je bent, je bent goed!! Zoe is det!!! Goot gesjreven.

  13. Eric en Esther schreef:

    Je bent wie je bent, je bent goed!! Zoe is det!!! Goot gesjreven.

  14. Marjo schreef:

    Prachtig omschreven! Naast Campe Diem nog een levensmotto erbij “je bent wie je bent en wie je bent is goed”.

  15. Marjo schreef:

    Prachtig omschreven! Naast Campe Diem nog een levensmotto erbij “je bent wie je bent en wie je bent is goed”.

  16. Oukje schreef:

    Lieve Monique,

    je hebt me wel even aan het denken gezet. Met name over wat ‘schaamte’ nu eigenlijk is.
    Is schaamte altijd slecht? Of is er ook ‘goede’ schaamte oftewel een gezonde dosis schaamte?
    Als je kijkt wat schaamte betekent, vind je: “onaangenaam gevoel dat je wilde dat je iets niet of anders had gedaan, of dat je ergens anders was …”
    Er zijn ook mensen die geen schaamtegevoel hebben of zelfs ‘schaamteloos’ zijn. Die zouden we een portie schaamte kunnen gebruiken.

    Ik denk dat het heel knap van jou is dat je de valse schaamte van je afwerpt. Want aan die schaamte heb je niks. Je bent inderdaad zoals je bent en daar kun je in dit geval niks aan veranderen.
    Kun je dat wel, dan zal jij dat ook zeker doen. Gaat dat niet: “In een laatje stoppen, dicht doen en niet meer naar kijken.” Hebben andere mensen daar last van? Dan moet je afvragen wiens probleem dat dan eigenlijk is.
    Dus ‘you go girl!!!’ en gooi die valse schaamte of noem het bescheidenheid van je af!!!

    liefs en knoevel,

    Oukje

  17. Oukje schreef:

    Lieve Monique,

    je hebt me wel even aan het denken gezet. Met name over wat ‘schaamte’ nu eigenlijk is.
    Is schaamte altijd slecht? Of is er ook ‘goede’ schaamte oftewel een gezonde dosis schaamte?
    Als je kijkt wat schaamte betekent, vind je: “onaangenaam gevoel dat je wilde dat je iets niet of anders had gedaan, of dat je ergens anders was …”
    Er zijn ook mensen die geen schaamtegevoel hebben of zelfs ‘schaamteloos’ zijn. Die zouden we een portie schaamte kunnen gebruiken.

    Ik denk dat het heel knap van jou is dat je de valse schaamte van je afwerpt. Want aan die schaamte heb je niks. Je bent inderdaad zoals je bent en daar kun je in dit geval niks aan veranderen.
    Kun je dat wel, dan zal jij dat ook zeker doen. Gaat dat niet: “In een laatje stoppen, dicht doen en niet meer naar kijken.” Hebben andere mensen daar last van? Dan moet je afvragen wiens probleem dat dan eigenlijk is.
    Dus ‘you go girl!!!’ en gooi die valse schaamte of noem het bescheidenheid van je af!!!

    liefs en knoevel,

    Oukje

Laat een antwoord achter aan Oukje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *