Humility

“Humility”………………
Een interessante ity, maar toch vind ik het moeilijk om te omschrijven hoe deze ity in mijn leven aan bod komt. Ik kan niet specifieke voorbeelden of situaties geven waar ik humility in terugvind, ik kan alleen beschrijven wat nederigheid voor mij betekent.

(Natuurlijk) voel en zie ik de nederigheid, als ik door de Oostenrijkse bergen wandel. Je bent maar een klein wezen in zo’n enorm landschap. Ook voel ik me nederig als ik ’s avonds naar een open hemel met daarin duizenden sterren kijk . Wat ben ik dan nog? Wat is daar nog allemaal? Ik ben een speldeknop in het heelal.

In het dagelijks leven heb ik in mijn “jongere jaren” ook nederigheid gekend. Zoals ik vorige week al schreef, had ik vroeger niet echt een eigen mening. Ik liep mee met de groep om maar leuk gevonden te worden. Als ik dit nu achteraf allemaal bekijk zaten daar zeker momenten en situaties van nederigheid bij. Ik keek altijd tegen “belangrijke” mensen op. Een dokter, een pastoor, zelfs tegen vriendinnen keek ik op. Ik voelde me altijd “minder” als hun. Ze waren mooier, liever, slimmer. Ze wisten beter hoe je make-up op moest doen, of hoe je je “moest” kleden en ga zo maar door. Hoe zij het deden, zo moest het, dacht ik. Nogmaals, zo zag ik het toen, gelukkig is dat nu niet meer zo.

Waarom zeg ik “gelukkig”? Omdat ik denk dat dit soort nederigheid in je dagelijks bestaan niet mag bestaan. We zijn tenslotte allemaal mensen met dezelfde verlangens en gevoelens. Ieder mens is zoals hij/zij is en dat mogen we respecteren. Ieder mens in zijn of haar waarde laten vind ik dan ook een andere vorm van nederigheid. We zijn allemaal gelijkwaardig.

Deze andere vorm van nederigheid mag er voor mij dan ook zeer zeker zijn. Ik heb het over vriendelijkheid, zachtheid, je niet bemoeien met andermans zaken, op het juiste moment een stapje terug doen. Je eigen fouten toe durven geven valt hier ook onder. En misschien voor mij het grootste voorbeeld; je kwetsbaar op durven stellen. Nederigheid heeft voor mij veel weg van bescheidenheid. Ook valt het me op dat de andere ity’s eigenlijk niet kunnen zonder de ity “humility”. Dus deze ity is van grote waarde.

Een groot voorbeeld hiervan was Moeder Teresa. Nou zeg ik niet dat we allemaal als Moeder Teresa moeten handelen, maar zij had toch veel mooie uitspraken die mij intrigeren. Graag deel ik er èèn met jullie: (Ik heb de quote in het engels laten staan. Als ik hem vertaal is hij niet meer zo mooi)

“These are the few ways we can practice humility:

To speak as little as possible of one’s self.

To mind one’s own business.

Not to want to manage other people’s affairs.

To avoid curiosity.

To accept contradictions and correction cheerfully.

To pass over the mistakes of others.

To accept insults and injuries.

To accept being slighted, forgotten and disliked.

To be kind and gentle even under provocation.

Never to stand on one’s dignity.

To choose always the hardest.”

( Mother Teresa, The Joy in Loving: A Guide to Daily Living)

Deze quote schiet vaak door mijn gedachten en ik vind er steun in. Ik hoop dat jullie hem ook mooi vinden.

Voor aankomende week maken we ons meer bewust van de ity: “Integrity”

Dit is de ity waar je de losse eindjes van je karakter aan elkaar knoopt. Integer zijn betekent dat alle lagen van je karakter en je persoon op elkaar zijn afgestemd. Wat je doet en wat je zegt, is liefdevol en betrouwbaar omdat je een innerlijk kompas hebt waarop je kunt varen.

Integriteit is vooral iets wat je voor jezelf bepaalt – wanneer voel jij je integer? Het is iets van de binnenwereld, maar de buitenwereld zal het herkennen. Walk your talk, dat is de uitdaging van deze week. Met dit in je achterhoofd… wat zou je dan meer of anders willen doen?

Lieve groet,
Monique