Rust vinden

8 mei 2015

Afgelopen week lekker even met mijn gezin een paar daagjes er op uit geweest. We logeerden in een hotel in Amersfoort. Lekker veel zon en heerlijk genietend op het terras van een wijntje. Opeens is het muis en muisstil op het plein. De klokken hebben 10 minuten geluid en ineens die stilte. Dodenherdenking…………………….

Kippenvel komt op mijn huid en mijn ogen worden zelfs vochtig. Hoe indrukwekkend!! We staan allemaal stil bij de gruwelijkheden van 70 jaar geleden. De angst, de onzekerheid, het verdriet van toen. Het zit allemaal in die twee minuten stilte. En dan……………. de twee minuten zijn voorbij en mensen komen weer in beweging en wij kletsen verder.

Een dag later zit ik met mijn vader te kletsen. Hij is 88 jaar en heeft de tweede wereldoorlog bewust meegemaakt. Moeten rennen en vechten voor zijn leven. Ik zit helemaal in zijn verhalen en kan me niet voorstellen hoe het leven toen moet zijn geweest. Ook in het gesprek met pap, hoor ik de angst, het verdriet en de onzekerheid. Ik als moeder kan bijna de pijn voelen, als hij verteld dat zijn moeder tegen haar 15 jarige zoon moet zeggen, dat hij het bos in moet rennen. Verstoppen en zorgen dat je niet beschoten werd. Weg van de vijand, niet wetende wanneer haar zoontje weer thuis komt.

Dit kunnen wij ons helemaal niet voorstellen, hoe dat was. We hebben het goed en misschien zelfs wel eens te goed. Mensen hebben het druk. Druk met werken en andere “verplichtingen”, hierdoor krijgen ze stress met alle gevolgen van dien. Toch denk ik, dat mensen zich dit niet aan hoeven te doen. Je kunt ook keuzes maken. Misschien bevalt de uitkomst van je keuze niet en dat maakt dat je toch maar weer kiest voor je oude patroon. Want dat is het, een patroon. Toch is goed om ook eens die andere keuze te maken.

Zoals jullie weten maak ik iedere dag opnieuw “gedwongen” keuzes. Ik heb moeten leren mijn dag anders in te gaan delen. Het was niet meer van , effe dit en effe dat. Of zes afspraken op één dag en dan ook nog de kids naar voetbal brengen en zorgen voor eten en ga zo maar door. Nee, dat zat er niet
meer in.

Voldoende rust nemen, leren omgaan met tegenslagen, stress vermijden, mediteren en in het moment leven, dat zijn onder andere mijn “gedwongen” keuzes. Toch zie ik het allang niet meer als gedwongen keuzes. Ik heb ervaren dat het steeds meer voordelen brengt en dus mijn eigen keuzes worden. De tijd en de rust die ik voor mezelf creëer, brengt zoveel rust in mijn leven. Met alle positieve gevolgen van dien. Want als je rust gevonden hebt in jezelf, kun je veel meer dingen aan!

Ook zag ik steeds meer dat geluk voor mij in de hele kleine dingen zit en absoluut niet in materiële dingen. Liefde, genegenheid, vriendelijkheid, behulpzaamheid, familie en vrienden zijn voor mij nog belangrijker geworden. Ik besef steeds meer dat ik van deze dingen veel gelukkiger wordt.

“Uiteraard” was ik niet zover gekomen zonder Mindfulness. Iedere dag opnieuw besef ik weer dat ik vier jaar geleden de juiste keuze heb gemaakt door Mindfulness te gaan volgen. Ik ontdek bijvoorbeeld iedere keer weer opnieuw wat voor kwaliteiten ik eigenlijk allemaal heb. Eén van de levende bewijzen zijn jullie nu aan het lezen. Wie had dat gedacht?! Ik, blogs schrijven?! Nou, ik in ieder geval niet.

Afgelopen maanden ben ik bezig geweest om de blogs, die ik in 2014 geschreven heb, te verzamelen in een soort boek. Deze week heb ik hiervan het resultaat mogen ontvangen. Ik kon niet wachten op de post en ik heb het pakketje dan ook onderhand uit de handen van de postbode getrokken. (bij wijze van spreken dan). Het is nog mooier geworden dan dat ik dacht. Ik ben SUPER trots en heel blij en dankbaar dat ik de kans gekregen heb van Indachtig, om dit te mogen doen. En uiteraard ook een bedankje naar jullie als lezer, die iedere week mijn blog lezen!