Interview door Psychologie Magazine met dr. Jon Kabat-Zinn
3 juni 2015Compassie
15 juni 2015Allereerst sorry voor degene die tevergeefs hebben zitten wachten op mijn blog van vorige week . Ik was heel erg moe en heb wat pijn betreft een wat minder leuke week achter de rug. Vandaar dat het er niet van kwam. Nu ben ik weer fit en kan ik niet wachten om de blog te schrijven…….
Na een paar weken voorbereiding en hopende op voldoende deelnemers, was het afgelopen donderdag eindelijk daar: De workshop “Kennismaken met Mindfulness en Acceptance and Commitment Therapy”. Samen met Angelique van Indachtig en met Rian en Leon, ook “Team Indachtig-leden”, waren we er klaar voor om een leuke, inspirerende workshop te brengen.
Ik was erg gespannen en dit was niet alleen omdat er toch ook wel wat mensen kwamen die ik goed ken, maar ook of het wel allemaal zou lopen zoals wij het in gedachten hadden. Mijn onzekerheid hierin kwam weer sterk naar voren en ik heb in die dagen dan ook veel gemediteerd op “geloven in jezelf”. Het thuisfront was er heilig van overtuigd dat het allemaal wel los zou lopen en ook familie en vrienden vonden dit. Nu ik nog, haha.
Op de avond zelf, waar zich 34 mensen voor hadden aangemeld, (wauw!) was ik erg zenuwachtig, maar wel vol zelfvertrouwen. Ik dacht de hele tijd aan wat ik in het begin van de Mindfulnesscursus geleerd heb; “Je bent goed zoals je bent”. “Het is wat het is”. Toen ik aan de beurt was met mijn verhaal, gierden de zenuwen toch door mijn lijf, maar na een blik geworpen te hebben op mijn vriendinnen, dacht ik: Kom op, Monique je kan het! Ik herpakte me en deed mijn verhaal.
Na mijn eerste bijdrage aan die avond, was ik niet helemaal tevreden. Ik kon alleen maar denken: Ik had dit nog willen doen en dat nog willen doen. Mensen zien mijn onzekerheid, je was niet duidelijk en ga zo maar door. Toch kreeg ik positieve reacties van mensen om me heen en ik besefte: Monique, niet doen! Niet jezelf gek maken met deze gedachtes. Het is zoals het is. Het was goed zoals het was. Het moment is geweest en hier kun je niets meer aan veranderen. Trek je lering hieruit en move on!
Na een verder heel geslaagde avond met inspirerende verhalen en woorden en een drietal interactieve oefeningen mocht ik de avond afsluiten met het voorlezen van een blog van mezelf.
Ik had gekozen voor de blog getiteld “Zonnestralen”. Ik had deze blog eigenlijk zelf nog nooit hardop gehoord en onder het voorlezen van deze blog, werd ik warm en koud van binnen en emoties overvielen me. Ik moest moeite doen om mijn tranen te bedwingen en ik was blij toen ik klaar was. (Mijn vriendinnen kon ik op dat moment niet aankijken want dan zouden de waterlanders helemaal komen). Ineens kwam het weer binnen dat dit verhaal echt over mezelf gaat. Ik was trots en verdrietig tegelijk en wist even niet,wat met deze gevoelens te doen.
Al met al een zeer geslaagde avond en de reacties na de workshop waren allemaal heel positief! Na nog even wat na gekletst te hebben, kwam ik rond kwart over 11 thuis. Erg moe en nog steeds vol emoties. Mijn man vroeg hoe het gegaan was en ik kon niet anders dan huilen. De spanning, de zenuwen, de trotsheid, de voldoening, het kwam er allemaal uit!
De reacties die ik de dag erna heb mogen ontvangen, WAUW! Wat een lieve en spontane reacties. Een paar van de reacties: heel inspirerend, waardevol, ik ben me ineens bewust dat ik wel erg veel op de automatische piloot doe, mooie verhalen en oefeningen, hier heb ik echts iets van geleerd. De avond heeft zelfs een heel mooi, waardevol en open gesprek opgeleverd met een vriendin van mij. Zo lief en zooooo vol openheid. Super!!
Heel graag wil ik dus iedereen bedanken die van deze avond zo’n mooie belevenis heeft gemaakt en ik hoop dat we nog vaak zo’n inspirerende workshop mogen organiseren. Het heeft mezelf ook weer zoveel gebracht en geïnspireerd!
Lieve groet,
Monique
8 Comments
een Topper ben je!
jij straalt zoveel zelfvertrouwen uit en zie maar weer dat je dat terecht ook mag en kan doen! super knap dat je het gedaan hebt!! het enige dat je fout kan doen is niet dicht bij jezelf blijven en dat zal jij altijd juist wel doen….respect!
Wauw Monique…wat een overwinning! Ik heb de blog ‘zonnestralen’ nog een keer gelezen. Ik kan me voorstellen dat het heftig was deze voor te lezen. Geweldig hoe jij (noodgedwongen) jouw krachten hebt gevonden en uit kunt stralen! Ik neem mijn petje voor je af!
Wauw, wat gaaf om te lezen! En heb je blog ‘zonnestralen’ voor t eerst gelezen. Herkenbaar, op alle fronten!!
Je mag trots zijn op jezelf!!
Mooi Monique, het raakt me. Wat ben je toch een tof wijf! Tot gauw. X
Onzekerheid ! Je kwetsbaarheid laten zien. Het is zoals het is. Niks mis mee
Lieve Monique,
Woooo wat super goed van je en wat heb je het weer mooi weergegeven!