Verbijstering

Een uurtje sauna, heerlijk douchen en met een kop thee op de bank. Helemaal klaar om mijn blog te gaan schrijven. Ineens breaking news op tv. Aanslagen in Parijs…………..

Meteen gaat de computer dicht en het nieuws harder. Wat afschuwelijk!! Wat een verdriet! Wat een paniek! Wat een terreur! Wie doet zoiets! Verbijsterend en verslagen zitten we nog net niet in de tv om het nieuws te volgen……

Een dag later. We zitten klaar voor de tv om Sinterklaas binnen te zien komen. Ja, ik weet dat mijn zoon van 14 de leeftijd er niet meer voor heeft (en ikzelf ook niet;)). Maar ik heb nog nooit in mijn hele leven de intocht van Sinterklaas gemist, dus ook dit jaar niet. De onschuld! Het plezier! De saamhorigheid! De mythe! De heerlijke avondjes!

Toch heb ik het gelukzalige gevoel wat bij Sinterklaas hoort, deze ochtend niet. Mijn gedachten zijn in Parijs, bij al die mensen die gestorven zijn. Bij alle gewonden en niet te vergeten, bij de mensen die dit allemaal gezien en meegemaakt hebben. Ik zapp tussen de Sint en het journaal. Hoe tegenstrijdig!

Ik kan geen blog schrijven. Mijn gedachten zijn geheel ergens anders……………………..

Lieve groet,

Monique