Dagdromen

Stil en alleen zit ik naar buiten te staren
daar waar de regendruppels blijven komen
Een regenboog komt langzaam tevoorschijn
mmmm…..even lekker wegdromen

Dagdromen vind ik fijn
het geeft me moed
Mooie dingen komen langs
omringd met een gloed

Wandelen naar de regenboog
naar de pot met goud op zoek
Of is dat maar een sprookje
gelezen in een boek?

Huppelend door velden
vol met bloemen
Kleurenpracht alom
drukke bijen die zoemen

Ik zie mezelf lopen, rennen en lachen
in de gloed van de zon
Maar ineens stopt het beeld
en weg is mijn horizon

Mijn lijf wil niet verder
het is bang voor wat komt
De steken, de pijn en de kramp
die het lijf verstomt

Het blijft moeilijk om pijn te aanvaarden
het is er gewoon altijd
Als een blok aan mijn been
ik raak het niet kwijt

Toch probeer ik positief te blijven
en haal mezelf uit de zorgen
Kijk ik naar wat ik heb
en wacht op de dag van morgen

De zon komt weer op
een nieuwe dag begint
Vol met nieuwe kansen
dat is wat mij zint…..
©Monique

Lieve groet,
Monique